Etimolojisinden öğrendiğimize göre, diyabet sözcüğü, ‘arasından geçmek‘ anlamına gelen Yunanca bir fiilden türer. Deyim, antik dönem tıp kavramlarına göre, sıvı bir maddenin böbrekten anormal miktarda süzülmesi anlamına gelir. İdrarda anormal hiçbir tat yoksa diyabet ‘şekersiz‘ olarak nitelenirken, doktorların mecburen tattıkları idrarda "bal tadı" varsa ‘şekerli‘ olarak tanımlanır. Diyabeti bir hastalık gibi değil, birçok hastalığın ortak biyo-kimyasal sendromu olarak gören bu inceleme konu hakkında temel bir başvuru kaynağı.