Şiir okumak için aşık olmak gerekiyordu belki de, Sair olmak için de... Yoksa şiir kitapları hep tozlu raflar arasında kendilerine ait köşelerinde mi kalacaktı?
Her yerde şiir olmalı! Duraklarda, afişlerde, kahvehanelerde, kafelerde, çarşıda, dükkanlarda, pazarlarda, seyyar satıcılarda, kireç badanalı duvarlarda, sloganlarda... Evet bayım sloganlar “şiir”olmalıydı...
“münzevi...”