Ey mazlumların yüreğinden kalkıp bir haziran vakti

Dipsiz kuyulara düşen ecelsiz çığlık!

Ey dokunulmazlığına ant içilmiş dostluğun emanet edildiği çöl merhameti!

Ey sahra gönlü!

Ey ‘’kalbinde gizlediği ateşle gözyaşlarının

Kucağında ölen’’ sevgili!

Acep bu fani güzergahta

‘’Garip mesajları olan bu çirkin kulübede’’

Yağmursuz , gürültülü bulutlar altında,

Kardan adamlar ‘’ ikliminde

Simurg vadilerinin bir dağ gibi çöktüğü omuzlarda ,

Aşk mabedinde,

Umut mihrabında,

Sözü çoğaltan ve kalabalıklaştıranlar arasında….

Nasibin ne ki!